Akademik

krauen
krau|en 〈V. tr.; hat〉 = kraulen2

* * *

krau|en <sw. V.; hat [mhd. krouwen, ahd. krouwōn]:
2kraulen:
jmdm. das Haar, jmdn. hinter den Ohren k.;
der Hund ließ sich gerne k.

* * *

krau|en <sw. V.; hat [mhd. krouwen, ahd. krouwōn]: a) 2kraulen: jmdm. das Haar, jmdn. hinter den Ohren k.; der Hund ließ sich gerne k.; ∙ b) kratzen (1 a): Du glaubst vielleicht, des Gastes Nägel krauen nicht auch so gut wie deine scharfen Klauen (Goethe, Faust II, 7140 f.).

Universal-Lexikon. 2012.