krauen
krau|en 〈V. tr.;
hat〉 =
kraulen2
* * *
krau|en <sw. V.;
hat [
mhd. krouwen,
ahd. krouwōn]:
jmdm. das Haar, jmdn. hinter den Ohren k.;
der Hund ließ sich gerne k.
* * *
krau|en <sw. V.;
hat [mhd. krouwen, ahd. krouwōn]:
a) 2↑kraulen: jmdm. das Haar, jmdn. hinter den Ohren k.; der Hund ließ sich gerne k.; ∙
b) ↑kratzen (1 a): Du glaubst vielleicht, des Gastes Nägel krauen nicht auch so gut wie deine scharfen Klauen (
Goethe, Faust II, 7140 f.).
Universal-Lexikon.
2012.